Yolcuların Bir Müddet Sonra Yamyama Dönüşüp Arkadaşlarını Yemelerine Neden Olan Uçak Kazası

Ailecek yahut en yakın arkadaşlarınızla mükemmel bir tatilin planını yaptınız. Her şeyi hazırladınız. Uçağa bindiniz ve gideceğiniz yerde neler yapacağınızla ilgili heyecanlı sohbetler ediyorsunuz. Birdenbire türbülans başladı lakin rutin bir şey olduğu için çok endişelenmediniz. Ta ki… Uçak dağların arasında bir oraya bir buraya savrulana dek.

Bu korkutucu senaryo, ragbi oyuncuları, Şili’deki maça giderken gerçekleşti. Uçakta 45 kişi vardı ve hepsi kadro oyuncusu değildi. Kimilerinin aile üyeleri yahut taraftarları vardı. Kaza gerçekleştiğinde ise etraflarında ne bitki vardı ne hayvan. And Dağları’nın ortasında, ıssızlığın ortasında bir başlarına kalmışlardı. İşler o kadar korkutucu bir düzeye gelmişti ki yamyama dönüştüler!

Başlarına geleceklerden habersiz oyuncular, uçuş için en ucuz yolu aramıştı.

12 Ekim 1972 tarihinde, Uruguay’dan Şili’ye yolcu uçağıyla uçmak kıymetli olduğundan en ucuz seçeneği aramışlardı. Tahlil ise bir hava kuvvetleri uçağıydı!

Üstelik bu uçak, yüksek yükü ve zayıf motorları yüzünden “kızak” ismini almıştı. Lakin kimsenin bundan haberi yoktu. Tek bildikleri, Santiago’daki ragbi maçlarını oynamak için en ucuz uçuşu bulduklarıydı.

Yolculuğun birinci kısmı, And Dağları üzerindeki fırtına nedeniyle yarıda kesildi ve Arjantin’de mola vermek zorunda kaldılar. Moladan sonra, her şeyden habersiz bir halde güle oynaya uçuşlarına devam ettiler. Daha sonra oyunculardan biri, uçağın dağlara çok yakın olduğunu söyledi ve yolcular yavaş yavaş paniklemeye başladı.

Pilotlar, dehşetli bir yanılgı yapmıştı.

Pilotlar, hava trafik denetimlerine bir dakika içinde havalimanına ulaşacaklarını söylemişlerdi ancak bulutlardan ötürü etrafı tam göremeyip süre konusunda yanılmışlardı. 1 değil, fakat 11 dakika içinde ulaşabilirlerdi.

Alçalışa geçtiklerinde dağların ortasındaydılar. Rüzgâr vahimdi, türbülans gitgide artıyordu. Uçak, sağa sola savrulurken bulutlar aralanmıştı ve pilotlar, önlerinde siyah bir şey görmüşlerdi. Dağlara yanlışsız gidiyorlardı.

Uçağın art kısmı bir dağa çarptı ve koptu. Bir sonraki çarpışta ise kanatları ve gövdenin bir kısmını daha kaybettiler. Gökyüzünün ortasında dondurucu soğuğa maruz kalmışlardı.

Uçağın sırf ön kısmı kalmıştı. Sonra ise “BUM!”; geri kalanlar, karla kaplı bir dağa düştüler. 12 kişi hayatını kaybetmişti ve koltukları kopan cesetlerden kimileri pilot kabinine yanlışsız toplanmıştı. Âdeta bir mucize sonucu hayatta kalanlar ise çığlıklar atıyor ve inliyordu.

Etrafı buzullarla çevrili bir yerde olduklarından, bulundukları bölgenin bir ismi bile yoktu.

Düştükleri bu bölgede bulunma ihtimalleri neredeyse sıfırdı. Hava dondurucu derecede soğuktu ve yükseklikten ötürü nefes almakta zorluk çekiyorlardı.

İlk gece, -30 derecede, uçağın geri kalan gövdesindeki delikleri valizlerle kapatarak içine sığınmaya çalışmışlardı. O gece, 5 kişi daha hayatını kaybetmişti ve kazada toplam ölen kişi sayısı 17’ye çıkmıştı.

Kaptan pilot ölmüştü lakin yardımcı pilot, enkazın altında canlı olarak bulunmuştu. Yanında bir silah vardı ve yolculardan, o silahla kendisini vurarak acısına son vermelerini istemişti. Yolcular bunu yapmayı kabul etmese de esasen kısa mühlet içinde yardımcı pilot da hayatını kaybetmişti.

Çevrelerinde ne bitki ne de hayvan vardı.

Valizlerden yiyecek aramaya başladılar lakin yalnızca 8 çikolata, 3 kavanoz reçel, bir kutu badem, biraz şeker ve birkaç şişe vardı. Karları eritip boş şarap şişelerine koyarak su olarak kullanıyorlardı. Her geçen gün, ölü sayısı artıyordu.

Enkazda transistörlü bir radyo bulmuşlardı fakat duydukları şey psikolojilerini de altüst edecekti. Radyodan, onları aramayı artık bıraktıklarını öğrendiler. Artık büsbütün çaresiz hissediyorlardı.

Bagaj kesimlerinden yırtılan deri şeritleri yemeyi bile denemişlerdi. İçlerinden biri, ölen yolcuları ve pilotları yeme fikrini ortaya attı. Ne yazık ki öbür seçenekleri yoktu. Ya arkadaşlarını yiyeceklerdi ya da kendileri de ölecekti.

Hayatta kalmayı başaran 27 kişi, yamyamlığa pilotu yemekle başladı.

İç organlar dahil, et olan her yeri yiyorlardı. Yemek problemini biraz olsun çözdüklerini düşünürken diğer bir felaket daha meydana geldi. Bölgeye çığ düştü. Uçağın tüm delikleri karla kapanmıştı. Bu olayda, 8 kişi daha hayatını kaybetti.

Geri kalanlar, valizlerde buldukları eşyalarla derme çatma kar ayakkabıları, bereler, montlar yapmıştı. Onlar sayesinde yürüyüş uzaklıklarını biraz daha genişlettiler ve uçağın arka gövdesine ulaştılar. Burada biraz yemek ve çizgi roman buldular. O geceyi, çizgi roman okuyarak geçirdiler.

Ertesi gün, içlerinden biri, dağa çıkıp yürüme fikriyle geldi. Şili’nin batıda olduğunu biliyorlardı ve düştükleri sırada iniş pistine çok uzak olmadıklarını da pilotun anonsu sayesinde farkındaydılar. Ancak en kısa yol bile en az 60 kilometreydi, natürel onlar bunu bilmiyordu. Tek bildikleri, diğer seçeneklerinin olmadığıydı.

Yolculuktan evvel yanlarına insan eti stoğu aldılar.

Yola çıktıkları 61. günde, hayatta kalan sayısı 16’ya düşmüştü. Kendi yaptıkları korunaklı kıyafetler ve insan cesetleriyle hayatta kalmaya çalışıyorlardı lakin yürüdükçe daha fazla dağla karşılaşıyorlardı.

Sanki sonsuzluğa yanlışsız bir seyahate çıkmışlardı. 8. güne geldiklerinde bir ırmak ve eriyen karların ortasında yeşillikler buldular. Daha da değerlisi, ırmağın karşı tarafında bir insan vardı!

Ancak karşı tarafa geçecek kadar güçleri kalmamıştı. O gece ırmak kenarında uyudular ve sonraki sabah birebir adamı gördüler. Adam, bir kayaya kâğıt-kalem bağlayıp onlara yanlışsız fırlattı.

Kazazedeler ise kağıda “Biz uçak kazasından sağ kurtulduk. Yiyeceğimiz yok, artık yürüyemiyoruz bile.” yazdı. Irmağın karşısındaki adam çabucak yardım çağırmaya gitti ve bu formda kurtuldular.

Daha sonra bölgeyi incelemeye takımlar gitti.

Kemikleri çıkarılmış insan cesetleriyle karşılaşan takımlar, şoke oldu lakin hayatta kalanlar o etleri yemeseydi onlar da orada ölecekti. Medyaya sızan bu bilgi, kazazedelerin “vahşi yamyamlar” olarak etiketlenmesine sebep oldu ve büyük reaksiyon gördüler. Sonuç olarak, 16 kişi de hayattaydı.

Kazadan sonra hayatta kalmayı başaranlardan kimileri: