Aslında vücudumuza güç veren gücün büsbütün bize ilişkin olduğunu düşünürüz. Bu mantıkla biz öldüğümüzde bedenimizde biriken güç de kaybolmalıdır. Lakin bu noktada bilim, bizim güce değil gücün bize sahip olduğunu tabir etmekte.
“Nasıl yani?” diyenlerdenseniz, ölümden sonra bedenimizdeki güce ne olduğu sorusunu açıklığa kavuşturalım.
Halihâzırda insan bedeni, husus ve güçten oluşur.
Bedenimizdeki bu güç hem elektriksel (sinyaller ve dürtüler) hem de kimyasaldır (reaksiyonlar). Aslında tıpkı durum, güneş ışığından güç üretilmesine imkan sağlayan ve fotosentez süreci ile desteklenen bitkiler için de geçerlidir.
Fakat insanlarda güç üretim süreci çok daha karmaşıktır. Örneğin rastgele bir anda bedeninizde bir ampulü çalıştırmaya yetecek kadar 20 watt’lık bir güç aktığını hayal edin.
Bu güç çok sayıda farklı yoldan elde edilir ve bu gücü, çoklukla kimyasal güç veren besinlerden almak mümkündür. Sonrasında da kimyasal güç, kinetik güce dönüştürülür ve kaslara güç sağlamak için kullanılır.
Genel prestijiyle termodinamikten aşina olduğumuz üzere güç, yaratılamaz yahut yok edilemez. Sadece durumları değiştirir.
Yine yalıtılmış bir sistemdeki toplam güç ölçüsü da değişemez. Einstein sayesinde husus ve gücün, tabiri caizse aynı merdivenin iki basamağı olduğunu söyleyebiliriz.
Evren bir bütün olarak kapalıdır fakat insan bedeni ve öbür ekosistemler, açık sistemlerdir. Yani etrafımızla güç alışverişinde bulunabiliriz. Enerjiyi kimyasal süreçler yoluyla kazanabilir, atıkları dışarı atarak yahut ısı yayarak kaybedebiliriz.
Gelelim öldükten sonra bedendeki güce ne olduğuna.
Bir kişi öldükten sonra bedenindeki güç, vefattan sonra tüm organizmaların gücünün gittiği yere yani etrafa masraf. İnsan öldüğünde bedeninde depolanan güç, ısı halinde açığa çıkar ve gömüldüğümüzde bizi yiyen canlılara (solucanlar, bakteriler vb.) ve bitkilere aktarılır. Vücudun yakıldığı durumda da bu güç, ısı ve ışık biçiminde açığa çıkar.
Ölü hayvan yahut bitkileri yediğimiz vakit, onların gücünü tüketir ve bir nevi kendi kullanımımız için dönüştürürüz. Besinler sindirildiklerinden metabolize edilir; kimyasal yansımalar de canlının yaşaması, hareket etmesi ve üremesi için muhtaçlık duyulan enerjiyi açığa çıkarır. Bu güç de ısı gücü ve kimyasal güç biçiminde var olur.
Aslında insanlardaki ve başka organizmalardaki metabolik süreçlerin epeyce düşük düzeyli elektrik akımları ürettiği gerçek olsa da organizma öldüğünde, bunların üretimi de durur.
Elektrik akımı durur zira gücün kaynağı yok olur. Bu durum elektrik kapatıldığında yanmakta olan ampulün sönmesi üzere düşünülebilir. Rastgele bir meyyitin geride bıraktığı gücün etrafa bir bakıma besin olarak dönmesi ise yıllar alır. Geriye kalan güç, ölümden kısa bir mühlet sonra dağılır ve yıllar sonra bile bulunabilmesi mümkün olmaz.
Fizik ve güce dair başka içeriklerimiz:
Kaynak; https://www.webtekno.com/oldukten-sonra-bedendeki-enerji-nereye-gider-h138673.html
